Лиза /Өгүүллэг/

Манай урд талын гудамжинд Лиза гэдэг дажгүй царайлаг хүүхэн байдаг байлаа.

Би эхнэргүй болохоор түүнийг их сонирхоно. Гэвч тэр намайг харангуут муур харсан хулгана шиг зугатана. Тиймээс би "Чамайг барьж аваад гэртээ оруулдаг л юм бол..................заавал"
гэж занасаар байлаа. Лиза гол төлөв орос хувцас өмсөнө. Гунхсан нарийхан биетэй, чөргөр урт шилбэтэй, баруун зүүн завьжин дээрээ ялимгүй сахлын оромтой этгээд сонин хүүхэн байв. Би европ газар байцааны шөл ууж, эмс охидын явдалд долингоршсон болохоор "Ийм хүүхэнтэй унтахад лав муугүй" гэсэн бодолд хөтлөгдөв.


Гэвч түүнтэй ойр дотно болж чадахгүй байлаа. Лиза намайг харахаараа нүдээрээ жавартай цэвхэлзэнэ. Тэгээд би эцсийн мэхээ хийхээр төлөвлөв. Нэг удаа автобусны буудал дээр хүн ихтэй байв. Би түүний ойролцоо зогслоо. Тэр намайг авч хэлэлцэх шинж алга. Над руу тоож харахгүй байна. Хүний ад болж байгаадаа би гонсойв. Намайг эргүүлдгийг мэдсээр байж улам хөндий, улам хол байхыг Лиза хичээх болсны учрыг олж чадахгүй байлаа. Автобус ирлээ. Ажлын цаг тарж хүмүүс гэр уруугаа явж байсан үе тул автобус нэлээд их хүнтэй байлаа. Би Лизагийн араас тэврэн түлхсээр арайхийн хаалгаар орлоо. Лиза автобусанд арай ядан чихэлдэж орсондоо баярласан ч юм уу над руу зэрвэсхийн эргэж харснаа:

-Баярлалаа гэж хүйтэндүү дуугарав.
-Ажил сайн уу?
-Сайн.
-Завтай юу?
-Завгүй.
-Орой кино үзэх үү?
-Үгүй.
-Францын Ален Делоны кино. Сайхан кино шүү.
-Би билет авна шүү. Намайг шатаав.
-Гуйгаад байгаа юм бол үзэхээс биш дээ.
-"Кийг" кино театрт долоон цагт шүү.
-За. Цагаас хождов оо.
-Амжихыг бодно оо.
Бид хоёрыг ийнхүү хэд гурван үг сольж явтал автобус хүрэх газраа ирж шахцалдсан хүмүүс сад тавин бууцгаалаа. "Энэ автобус, хүн хоёрыг яана даа" гэж намайг хараал тавихад Лиза над руу учиргүй гайхаж харав. Надад оройн киноноос өөр юм бодогдсонгүй. Лизагийн нимгэн уруулыг озон шимэх дон тусч түүнийгээ биелүүлж байгаагаар төсөөлж үзэв.

Санасныг бодоход Лиза цагтаа ирлээ. Өглөөнийхөө хувцсыг сольж, цоо шинэ хавар намрын пальто өмсчээ. Надтай уулзахын тулд багагүй бэлтгэл хийсэн бололтой. Сувилагчийн ажилтай энэ хүүхэн тийм ч ярдаг зантай биш юм. Өөрийгөө дөвийлгөх гэсэн бардам ааш бас байсангүй. Тэгсэн мөртлөө ичээд байгаа ч юм шиг, эмээгээд байгаа ч юм шиг аяглана. Бид зэрэгцэж суугаад кино үзэв. Би хүүхний гараас хэд хэдэн удаа атгаж авсан боловч тэрбээр гараа эвтэйхэн угз татсаар байлаа.

Франц кинон дээр үнсэлцэж байгаа кадр хэд хэд гарав. Лизаг харахад өр тоосон шинжгүй нэг цэгийг онож эгцлэн ширтэнэ. Төдөлгүй кино дуусч би түүнийг дагуулаад автобусанд суулгүй шууд алхчихлаа. Бид хоёр элдвийг ярилцсаар гэр хорооллын бөглүү гудамжинд орж иртэл нэг булангаас гурван залуу гараад ирэв. Тэдний нэг нь " Наад хүүхнээ өг. Олон долоон юм яривал амьгүй гэж мэдээрэй" гэхэд Лиза миний урдуур хөндөлдөн "Та нар надаар яах гээв" гэж асуув.
-Чамайг авч явна.
-Хаашаа?
-Хаана очихоо чамд хэлдэг юм уу. ,
-Хэлэхгүй бол би явахгүй юм чинь.
-Хутга тулгахаар чи муу явахгүй гээд яадаг юм бэ.
-Залуучууд минь замаараа явцгаа. Энэ миний нөхөр байгаа юм. Нялх хүүхэдтэй. Ганц удаа зав гарахаар нь кино үзээд явж байна. Биднийг өршөөж үз.

-Анхнаасаа үнэнээ хэлчихгүй. Нялх хүүхэдтэй юм бол яв. Залуусыг нэлээд холдсон хойно би Лизад "Чи аминд орлоо шүү" гэж хэлэв. Бид хоёр нэг мэдэхэд Лизагийн байрны үүдэнд тулж очсон байлаа. Эргэн тойронд харанхуй нөмөрсөн байв. Тэнгэрт од мичид үзэгдсэнгүй. Бодвол их хотын дээгүүр үдшийн бүрий нөмөрч утаан хөшиг татсаных биз. Лиза тээнэгэлзэнгүй зогссоноо "Чи ингээд харь даа" гэж уярам зөөлөн дуугаар хэлэв. Би түүний хүзүүгээр тэвэрч озон үнсэв. Кино үзэж байхдаа мөрөөдөн сууснаас хавьгүй илүү тааламжтай үнсэлцэв.

Лизагийн хумс шилэн хүзүү рүү минь үе үе хатгаж байлаа. Би самбаачлан түүний хөхийг чангаар атгахад тэрбээр дуу алдаад "Битгий л дээ" гэж шивнэв. Бид удаан үнсэлцэв. Намайг явах гэтэл тэр болгоомжлон чагнаснаа "Нөгөөдүүл чинь хашааны өнцөгт байх шиг байна. Чи манай хашааны хойд хаалгаар гараад гэртээ орчих" гэв. Хашааны арын хаалгаар гарахдаа бид хоёр дахин үнсэлцлээ.Лизагийн гуя, хондлой, бэлхүүсээр базлахад тэрбээр "Дараа болъё, тэгэх үү?" хэмээн намайг аргадангуй гуйв.

Би итгэлтэй бөгөөд тэвчээртэй залуу болохоо түүнд харуулахын тулд түүний хүсэлтийг аргагүйн эрхэнд ёсоор болголоо. Тэгээд гэртээ ороод унтах гэтэл нойр хүрдэггүй. Лизагийн бие цогцос, зөөлхөн үнсэлт, янаглангуй дуу хоолой бодогдоод ер болдоггүй. Түүнтэй удаан үнсэлцэж тачаадаад дур тавиагүй болохоор бэлэг эрхтэн минь чинэрээд аймаар өвдөж байлаа.

Өвдөлтийг дарахын тулд би ямар нэгэн аргаар дур тавих хэрэгтэй болов. Ингээд би доошоо харж хэвтээд Лизаг сэтгэлдээ бодон дур тавилаа. Маргааш өглөө нь дөнгөж босоод Лизагийн хашааны гадаа очиж шүгэлдэх аядав. Төдөлгүй гэрийн халаадтайгаа гарч ирээд "Чи яагаад жаахан банди нар шиг шүгэлдээд байгаа юм бэ? Аав, ээж хоёр юу гэж ч бодох юм билээ. Үүнээс хойш битгий шүгэлдэж бай" гэж сануулав. Энэ үед би "Лиза чи хувцсаа өмсөөд манайд ороод ир. Би чамд нэг сонин юм үзүүлье" гэхэд тэр дуртай нь аргагүй "За тэгье" гээд гэртээ орлоо.

Энэ үгийг сонсоод миний бэлэг эрхтэн аяндаа босоод ирлээ. "За чамайг ёстой нэг эдэлж өгнө дөө" гэж дотроо бодоод зогсож байтал Лиза хувцсаа өмсөөд гараад ирэв. Тэр манай гэрийг нэлээд сонирхсоноо "Энэ байшин яг чинийх үү" гэж асуув. "Тэгэлгүй яахав. Ямар ч гэсэн өөрийн гэсэн байшинтай хүн шүү. Надтай суух эмэгтэй маш их жаргалтай байх болно" гээд түүнийг тэвэрч аваад үнсэв. Тэр өөдөөс учиргүй их үнсэж байна. Ингээд би түүний хамаг хувцсыг шувт татан тайлаад яах ийхийн зуургүй нүцгэлээд хаячихлаа.

Нарийхан бэлхүүстэй, бөгс нь яг алим шиг, хоёр хөх нь сэргэр гэж жигтэйхэн, тэгээд бас царайлаг. Ийм хүүхнийг өөртөө оруулсандаа би хязгааргүй баярлаж байлаа. Түүнийг диван дээрээ нүцгэн суулгаад кофе аягалж өглөө. Тэр турьхан гараараа кофе авангаа "Энийг жаахан байзнаж байгаад ууя. Харин чи өөрөө хувцсаа тайлаач дээ" гэв. Би хувцсаа тайлаад түүний нүцгэн биеийг тэвэрлээ. Яг л жимс шиг. Хацар нүүрийг нь үнсэж байснаа мээмийг нь долоон хөхөж, доошилсоор умдгийг нь хэлээрээ оролдоход Лиза "Оох" гэж дуу алдав.

Би умдаг руу нь хэлээ лавхан шургуулаад гозгонуулан хөдөлгөхөд тэрбээр улам их янцаглав. Үнэнийг хэлэхэд тэрбээр нэлээд янагдуу, бараг янхандуу ч гэж хэлж болохоор байлаа. Түүний тэсгэл алдарсан бололтой миний бэлэг эрхтнийг атгаж байснаа умдаг руугаа шургуулаад хөдөлж гарав. Умдаг нь нэг их бариу биш мөртлөө халуун гэж жигтэйхэн. Ямар ч гэсэн надаас өмнө нэлээд хэдэн эрээр талхилуулаад авсан бололтой. Үүнд миний дургүй хүрч байлаа.

Уг нь би түүнийг эхнэрээ болгож авъя гэж бодож" байсан юм. Тэгээд талхилуулсан биеийг нь бодоод нэг хэсэгтээ ашиглаж байгаад хаячихъя гэж шийдлээ. Тиймээс ёстой дарвайтал нь цохиж өгөв. Төдөлгүй бидний хэн нэг нь бахдалтайяа дур тавилаа. Кофе ууж нэлээд ярилцсаны дараа би түүний янзыг үзэх гээд бэлэг эрхтнээ ам руу нь зүглүүлтэл тэр шууд тосч аваад бувалзтал хөхөж гарлаа. Ёстой цайчихсан амьтан юм. Энэ байдлаараа бол тэр тав зургадугаар ангид байхдаа онгон биеэ орхисон биз.

Энэ цагаас хойш тэр манайд өөрөө орж ирж надад цохиулдаг боллоо. Заримдаа бүр манайд хононо. Тэр загас наадуулсны дараа надаас дандаа "Ямар байна" гэж асууна. "Сайхан байна, яасан гоё юм бэ?" гэж би хариулн