Наранболд гэртээ хийх ажилгүй гиюүрч суутал хонх дуугарах нь тэр. Тэрбээр залхуурсан аястай хаалга нээвэл огт танихгүй, бас туйлын үзәсгэлэнтэй бүсгүй өмнөөс нь инээмсэглэн зогсож байх нь тэр. Бүсгүй "Танайд давс бәйхгүй биз" хэмээн асуув.
Наранболд түүнийг явуулахгүй байхын түүс болж байсан тул "Би үзээдэхье, та сууж бай" гэхэд бүсгүй эргэлзэж тээнэгэлзсэнгүй шууд дотогш орон гал тогооны өрөөнд нь морилов. Наранболд түүнд кофе найруулж өгөнгөө зориуд давсаа маш удаан хайж гарав. Тэгээд давс олсон боловч "Би олчихлоо. Таныг хүсвэл юм ярьж жаахан сууцгаах уу?" гэж хэлж амжив. Харин бүсгүй "Би яарч байгаа юмсан" гэж хэлсэн боловч зөвшөөрчихлөө. Наранболд ч ширээгээр дүүрэн архи, пиво, зууш тэргүүтэн өрж орхилоо. Тэр хоёр би биенийхээ талаар баахан зүйл асуун танилцав. Зуун грамм татсаны дараа тэдний үг яриа ч зүгширч эхлэв. Бүсгүйг Чимгээ гэдэг аж. Хүүхэн нимгэн торон цамц, мини юбка өмссөн байх агаад урт шулуун тэгш хєл нь Наранболдын яг нүднийх нь өмнө ирчихээд амар заяа үзүүлсэнгүй. Тиим ч учраас мань залуу гараа алгуур явуулан бүсгүйн гуя хасыг илээд автал цаадах нь уурлах нь байтугай инээмсэглэлээр хариу барив. Нэгэнт бүх юм ойлгомжтой болсон тул Наранболд Чимгээг чанга тэвэрч аваад үнсэхэд бүсгүй ч өөдөөс нь тун чадварлаг озон үнсэж, түүний хүзүүг улаан цус шүүртэл нь шимэв. Харин Наранболд хүүхний хувцсан доогуур гараа оруулан хөхийг нь илэн таалав. Хөхийг нь харахгүй мөртлөө ингэж янаглах нь түүнд маш аятайхан мэдрэмж терүүлэв. Хөх нь маш гоё цулцгархан, даанч гоё хэлбэр галбиртай аж. Дараа нь Наранболд нөгөө хараа булаасан гоё хөлийг нь илбэн таалж энхрийллээ. Хүүхнээс тансаг сүрчгийн үнэр анхилж байлаа. Хүүхний дотоожин дотуур нь гараа хийж үзвээс дурын шингэнд нь норсон байв. Дараа нь тэр хоёр өргєн зассан орон дээр очив. Чимгээ нүдээ тас анин яавал ч яаг гэсэн байртай хэвтэнэ. Наранболд түүний нимгэн торон цамцных нь товчийг тайлахад хүүхэн ханцуйг нь өөрөө мултлан цааш шидлээ. Гэтэл Наранболд хөхөвчнийх нь түгжээг тайлах гээд мән л чадахгүй мунгинахад Чимгээ "Өө, чи тайлж чадахгүй байгаа юм уу. Эр хүнээ ч алд даа" гээд мән л өөрөө тайчлаа. Харин гарын алганд л багтчихмаар нарийн зураас төдий дотоож юуг нь тайлахаар оролдоход бүсгүй хөлөө өргән дэмжин тусалж өглөө.Ийнхүү Чимгээ ямар ч хувцасгүй, чармай нүцгэн, эхээс төрсөн биеэрээ түүний өмнө хэвтэж байлаа. Ийм гоё өндәр, гайхалтай царайлаг, хөөрхөн хүүхэн ингээд нүцгэн хэвтэж байхыг хараәд Наранболдын дур хүсэл дээд цэгтээ хүртэл асав, Энә үедээ еерийгеө их азтай байгаад бахдаж байлаа. Наранболд түүний сэргэр хөхийг илбэн таалахад улам бүр хатуурах агаад Чимгээ "Яасан гоё юм бэ. Ахиад тэгээч" гәж амандаа үглэнэ. Наранболд доошилж бүсгүйн нандин цэцгийн дэнбээг нь амаараа таалах гэхэд Чимгээ эхлээд гуяа тас хавчин ойртуулахгүй байсан ч сүүлдээ зеөлөрч салтаагаа дэлгэж өгөв. Наранболд аман секс үйлдэхэд бүсгүй ч ухаанаа тавих шахам дуу алдан тачаадаж байлаа. Чимгээ сүүлдээ бүр тэсэхээ болиод "хурдан хийгээч" хэмээн захиргаадав. Наранболд ч хүсэлтийг нь ёсоор болгож өөрийнхөө гантаитал боссон эрхтнийг ганцхан хүчтэй олин оруулахад бүсгүй яраглан гиншив. Чимгээ улам лав оруулахыг зүтгэн хоёр хөлөө мөрөн дээр нь тавьлаа. Наранболд нэгэн хэмээр бүлж хөдлөхөд бүсгүй ч чадмаг угтуулан хөдөлж өгөв. Бариухан эрхтэн нь Наранболдын хэрэглэлийг бяцартал базаж, тэрбээр Чимгээгийн тачаадәж өөрийн ухаангүй болсон царай, эмх замбараагуй дуу алдахыг нь сонсох тусам дур хүсэл нь улам оргилж байлаа. Удалгүй тэдний хөдөлгөөн нь дээд цэгтээ хүрснээ зогсов. Учир нь тэр хоёр дур тавьж эд эс бүхнээ солилцсон байлаа, Ядарсан Наранболд түүний дээрээс сулбайн унав. Тэр хоёр хэсэг байзнаснаа ахин хүч оров. Энә удаа Чимгээ шууд босон Наранболдын эрхтнийг амандаа хийн хөхөж, ахин босгож дээр нь арагшаагаа харан мордон суугаад оцогнотол хөдөлсөөр өөрийгөө болон түүнийг дур тавиулж дөнгөв. Тэр хоёр ийнхүү шөнөжин цурам хийсэнгүй, үүр цайтал сексдэв. Өглөө болоход Чимгээ хувцсаа өмсөхөд Наранболд харамсах шиг боллоо. Тэр хоёр гал тогооны өрөөнд орон кофе уунгаа элдвийг ярилцаж суув. Урьд шөнө юу ч болоогүй мэт сексийн тухай юу ч дурссангүй. Наранболдод дөнгөж өнөөдөр танилцсан хүүхэнтэйгээ цуг сууж байгаә юм шиг л санагдана. Бүсгүй явахаар болсноо "Би орой ирнэ ээ" гэж хэлзхэд Наранболд баярласандаа буруу дуулвуу гэж хүртэл бодов. Харин орой хүртэл зуун жил шиг урт хугацәа үргэлжлэх мэт санагдана.
0 comments:
Post a Comment